Ο Πάνος Καπώνης κοινοποίησε την κατάσταση του χρήστη περιοδικό και εκδόσεις Κουκούτσι.
Για τη Θεά που μας εγκατέλειψε, και μαζί με αυτήν πρόθυμα έγειρε στη γη η εξιλέωσή μας, διαβάζουμε το ποίημα του Πάνου Καπώνη «Αθηνά». Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 8 του περιοδικού (σ. 132) που κυκλοφορεί.
Η δύση διαχέονταν μέσα
από τις φθαρμένες κολώνες
του Παρθενώνα
αιώνες αιχμαλωτίζοντας το φως
ως αντίδωρο
και δεν κατανοούσε τα χρώμματα.Εγώ ήμουν μια ψηλάφηση…
του σώματος που αναπνέει
πάνω σε πλήκτρα πιάνου
στο ελεφαντόδοντο συγκεκριμένα
με το λευκό φόρεμα
που χάραζες ρωγμές ήχων.Το γέλιο σου διαχέονταν
ξαφνικά απ΄την πύλη
αύρα αττική απογεύματος
μέσα στους αμφορείς
με αρωματικές αισθήσεις
κι ένα κενό ηδονής αβέβαιοΉσουν μια ασφαλής θεά
με μια όμορφή ενοχή χορού
και λαμπρές εκδηλώσεις
στη γιορτή σου μ΄αγαπούσες
αγγίζοντας τον ήλιο
και μιαν ελιά που θρό’ι’ζε.