Λόγος

[Στους Δημόσιους Κήπους]                  Του Πάνου Καπώνη

 Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνονται στην μπουάτ Απανεμιά, με τον τίτλο «το Παρόν των Περιοδικών», τρεις νέοι εκδότες, ο Σπύρος Αραβανής (Ποιείν), ο Βασίλης Ζηλάκος (Κουκούτσι) και η Σταυρούλα Παπαδάκη (ΛΥΚΟS) συζητούν για το ρόλο των σύγχρονων έντυπων και ηλεκτρονικών περιοδικών λόγου. Συμμετέχουν συνεργάτες των περιοδικών και διαβάζουν κείμενά τους λογοτέχνες που έχουν φιλοξενηθεί στα περιοδικά. Η βραδιά θα έχει και μουσικό μέρος. Σας περιμένουμε!

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΥΡΩ ΜΗΔΕΝ
ΠΟΥ Απανεμιά, Θόλου 4, Πλάκα
ΣΗΜΕΡΑ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013 , 7 μ.μ.
ΠΟΣΟ Ελεύθερη Είσοδος

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΜΕ ΝΕΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

«… κι όμως βάδισα ανάμεσα / στα λουλούδια μόνος / ευπρεπής ως νεκρός. Χωρίς σχόλια.»
Πάνος Καπώνης > Από το ποίημα “Κρις-Κραφτ” 1978. Συλλογή :                                                                 «Αρχιπέλαγος Αϋπνίας», εκδόσεις Αίολος 1993

Δέστε μια δημοσίευση για τον Θωμά Γκόρπα στο «To Koskino
For a revolutionary poetry of our time» :

http://tokoskino.wordpress.com/2013/10/11/ο-πάνος-καπώνης-για-τον-θωμα-γκόρπα/

Απoσπάσματα από το βιβλίο «Π

Η Σουηδική Ακαδημία δεν άκουσε τις «σειρήνες» της αγοράς, ούτε κι έλαβε υπόψη της το γαϊτανάκι των προγνωστικών και έδωσε το βραβείο σε μια σπουδαία συγγραφέα, που λόγω της ενασχόλησής της με τη μικρή φόρμα, δεν έχει μέχρι σήμερα βρει το κοινό που θα της άξιζε.

Η Alice Munro γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1931 στον Καναδά και πριν από μερικά χρόνια είχε κερδίσει το βραβείο Booker International για το σύνολο του έργου της. Στα ελληνικά κυκλοφορούν οι συλλογές διηγημάτων της «Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει» και «Πάρα πολλή ευτυχία«. Και οι δύο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Το όγδοο τεύχος [Καλοκαίρι- Φθινόπωρο 2013]  του περιοδικού «κουκούτσι»  κυκλοφορεί από την Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013 με τρία αφιερώματα : στην αγλλόφωνη καναδική ποίηση, στην περσική ποίηση και στους Άγγλους μεταφυσικούς. Στην υπόλοιπη ύλη : 14 Έλληνες και18 ξένοι ποιητές, μεταξύ των οποίων [σελ. 132] ο Πάνος Καπώνης με το ποίημα-απ’ την ανέκδοτη συλλογή «Αντί Ναυαγίου»- με τον τίτλο «Αθηνά». Επίσης κριτική του ίδιου για το βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν «μισός βέσπα», όπως και μια μελέτη για την Ιαπωνία και τον πολιτισμό της με αφορμή τα τρία χρόνια από το τραγικό ατύχημα στη Φουκουσίμα. 

Α θ η ν ά

Η δύση διαχέονταν μέσα / από τις φθαρμένες κολώνες / του Παρθενώνα / αιώνες αιχμαλωτίζοντας

το φως / ως αντίδωρο / και δεν κατανοούσε τα χρώματα.

Εγώ ήμουν μια ψηλάφηση / του σώματος που αναπνέει / πάνω σε πλήκτρα πιάνου / στο ελεφαντόδοντο συγκεκριμένα / με το λεπτό λευκό φόρεμα / που χάραζες ρωγμές ήχων.

Το γέλιο σου διαχέονταν / ξαφνικά απ’ την πύλη / αύρα αττική απογεύματος / μέσα στους αμφορείς / με αρωματικές αισθήσεις / κι ένα κενό ηδονής αβέβαιο.

Ήσουν μια ασφαλής θεά / με μια όμορφη ενοχή χορού / και λαμπρές εκδηλώσεις / στη γιορτή σου και μ’ αγαπούσες / αγγίζοντας τον ήλιο / και μιαν ελιά που θρόϊζε.