Ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλης Μερακλής, έστειλε την παρακάτω επιστολή για το βιβλίο «Κύβος» που εκδόθηκε από την «Κοινωνία των δεκάτων» :

«Φίλε Κύριε Καπώνη,

Διάβασα αυτές τις μέρες τον «Κύβο». Με σκηνές, κινήσεις, χειρονομίες, στις παρυφές σχεδόν του υπερρεαλισμού, υποβάλλεται η στρέβλωση του σύγχρονου κόσμου : «… το όζον εγένετο αύρα και είπε ο Θεός / ότι εγένετο φως, το τσιμέντο απολιθωμένοι κορμοί / διατηρητέων πεύκων, τα γκράφιτι στους τοίχους / κήποι και ο θόρυβος των μηχανών εσωτερικής / καύσεως ήχος σαλπίγγων που ηχούσαν / πέριξ των τειχών της Ιεριχούς». Και, σ’ αυτή την ανεστραμμένη – ή και κατεστραμμένη – πραγματικότητα, αν είναι δυνατόν (!) :«συνεργεία επιδιόρθωναν τη Γη / και τις θάλασσες και τα όρη και τα ποτάμια». Ένας τέτοιος κόσμος δίκαιο είναι να χλευάζεται («Πρόσωπα στην ομίχλη» κ. α.). Η ποίησή σας δεν κάνει την ακατάδεκτη και σε στρεβλώσεις της σύγχρονης πολιτικής πράξης (ο θεός να την κάνει πράξη …). Έξοχος ο «Ήχος των κρυστάλλων» και η «Βιτρίνα» και η «Επικράτεια των Εξαρχείων» και ο «Αστός λαός». Με τις ευχές μου για το 2012. Μ. Μερακλής.  

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012 πέθανε o Φερεϋντούν Φαριάντ.  Ο Φερεϋντούν Φαριάντ ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές και μεταφραστές της Περσίας, ζούσε από χρόνια στην Ελλάδα και ήταν βραβευμένος για το έργο του από την ελληνική πολιτεία. Γεννημένος στις 6 Δεκεμβρίου 1949 στο Χοραμσάρ της Περσίας, μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Τεχεράνη, αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ευρώπη. Η συνάντησή του το 1980 με  τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο στη Σάμο υπήρξε καθοριστική. Συμμετείχε στο 2ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ της «Κοινωνίας των δεκάτων» στη Τήνο τον Ιούλιο του 2011. (φωτ. από αριστερά Φερεϋντούν Φαριάντ, Πάνος Καπώνης & Πέτρος Τατσόπουλος στη Τήνο).

Πέθανε την Τετάρτη (1η Φεβρουαρίου) σε ηλικία 88 ετών η πολωνή ποιήτρια Βισλάβα Σιμπόρσκα, η οποία το 1996 είχε τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η ποιήτρια απεβίωσε στο σπίτι της στην Κρακοβία «ήρεμα, στον ύπνο της», έπειτα από μακροχρόνια ασθένεια. Είχε γεννηθεί στις 2 Ιουλίου 1923 στο Μπνιν, της επαρχίας Πόζναν στη δυτική Πολωνία και σπούδασε Φιλολογία και Κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο Γιάγκελον της Κρακοβίας, όπου έζησε μέχρι το θάνατό της. Έχει εκδώσει περίπου 20 ποιητικές συλλογές, τις οποίες χαρακτηρίζει ένας φιλοσοφικός στοχασμός για ηθικά ζητήματα της εποχής μας. Η Σιμπόρσκα έχει επίσης μεταφράσει ποιήματα, κυρίως κλασικής γαλλικής ποίησης.

Να είναι πάντα καλά ο ποιητής και αγαπημένος φίλος Γιώργος Μαρκόπουλος, που απέσπασε για δεύτερη φορά το κρατικό βραβείο ποίησης. Φέτος για το βιβλίο του «Κρυφός Κυνηγός» που κυκλοφόρησε το 2010. Συγχαρητήρια και για το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

 Nantia Amorgos Πάνο Καπώνη, βρήκα στη βιβλιοθήκη μου μια ποιητική σου συλλογή με τίτλο » Οι μεταμορφώσεις του Ιερεμία» και αφιέρωση σ’ εμένα με ημερομηνία Σεπτέμβρης του 1979. θυμήθηκα ότι τότε δούλευα στο βιβλιοπωλείο του Α. Κανδηλάπτη στη Σταδίου 48 και εσύ πρέπει να ήσουν στον ίδιο όροφο σε δικηγορικό γραφείο, αν δεν με απατά η μνήμη μου! Η ποίηση λοιπόν δεν ήταν για σένα » μια τρέλα νεανική που τώρα έχει περάσει»…

Ο ποιητής και δεινός μεταφραστής Αργύρης Χιόνης, ένας ακόμη δυνατός διάκονος της «Ομάδας του ’70″ και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, έφυγε από τούτη τη ζωή. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά στα 68 του χρόνια, πάνω στη συγγραφική ακμή του, σε μία από τις σύντομες επισκέψεις του στην Αθήνα από το μικρό χωριό Θροφαρί της ορεινής Κορινθίας, όπου ζούσε από το 1992. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΓΥΡΗ ΜΑΣ.

Από την παρουσίαση της συλλογής του Νίκου Μοσχοβάκου «Οφειλή περιπέτειας» των εκδόσεων «Μελάνι». Ποιήματα διάβασε ο ηθοποιός Στέλιος Μάϊνας. Ομιλητές ήταν οι : Μιχάλης Μερακλής ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και ο ποιητής   Πάνος Καπώνης. 

Το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 απονεμήθηκε το βράδυ της Δευτέρας 12-12-2011 σε ειδική τελετή στο Κάιρο στον Δημήτρη Στεφανάκη για το μυθιστόρημα «Μέρες Αλεξάνδρειας» και στον ποιητή Γιώργο Χρονά για το σύνολο του έργου του. Η τελετή απονομής εγκαινίασε τα 12α Καβάφεια.

Ο χλωμός κύριος Ίβο *

 Θα μπορούσε να γραφεί για πλάκα – αν δεν ήταν πολύ σοβαρό – το εν μέρει, παρακάτω κείμενο του Μιχαήλ Μήτρα (ας μου συγχωρήσει το αποσπασματικό του κειμένου ο συγγραφέας) :

Continue reading →