οι εφημερίδες
Γιατί στριφογυρίζω στον πρωινό ήλιο ;
Σαν ταξίδι αναλαμπής σε πορεία
εν θύμησης μέσα στην οχλοβοή.
Το πλήθος, οι σημαίες, μουσικές
κι αυτές στροβιλίζονταν το πρωί
μαζί με τα συνθήματα αναθήματα
αισθήματα παθήματα μαθήματα
εξανθήματα και άλλα θύματα
κι οι πολιτικοί να θυσιάζονται
για την τέχνη φυτεύοντας γιασεμιά
γύρω απ’ την δημόσια εξέδρα τους
σαν σε επιτάφιο
εφημερίδες,
εφημερίδες φωνάζουν
διαβάστε για το θλιμμένο έθνος
για τον ερημωμένο ήχο της πατρίδας
τα στιλπνά μάρμαρα που λάμπουν
την επανάσταση που δεν έρχεται
τα βουρκωμένα μάτια των κοριτσιών
τα άδεια πιάτα στο τραπέζι
διαβάστε τώρα,
που το κοινό σκαρφαλώνει στους τοίχους
και τα γράμματα χάνουν το χρώμα τους
τώρα που οι μνήμες ξυπνάνε τα έγχορδα
που το ηλιοβασίλεμα δεν αναστέλλεται
και η άνοιξη εξακολουθεί ν’ αντιστέκεται
σαν τον παλιό καλό καιρό της ανάστασης
διαβάστε,
κουράστηκα …
