O ποιητής Δημήτρης Κονιδάρης (του περιοδικού «Πόρφυρας») για τα «Πρόσωπα στην ομίχλη»
Πέρασα το απόγευμα από την ταχυδρομική θυρίδα και βρήκα τον φάκελο με τα «Πρόσωπα στην ομίχλη». Ευχαριστίες πολλές, πάρα πολλές. Απόψε «είχα γράψιμο» και φυλλομετρώ και διαβάζω το βιβλίο σας. και τι δεν μου θυμίσατε… Τον Γκόρπα, που είχα πάει μια φορά στο σπίτι του για μισή ώρα κι έμεινα … έξι, την αλληλογραφία μου με τον Μπεκατώρο (και τις διαφωνίες), τον συμπατριώτη και φίλο Χυτήρη, την Ησαϊα, με τα σεντόνια-γράμματά της, τον Βαρβέρη, που τον φιλοξένησα ένα καλοκαίρι λίγες μέρες στο σπίτι μου, τον έξοχο Γιώργο Καραβασίλη, που ήπιαμε μαζί μερικά κρασάκια στην Κέρκυρα, τον Καλοκύρη, που του κάναμε αφιέρωμα στον «Πόρφυρα», τον Βέη, με τα συχνά ηλεκτρονικά μηνύματά του, τον Σιώτη, φίλο παλαιό του «Πόρφυρα», τον Δανιήλ, που μετέφρασε κάποια ποιήματά μου και τα έβαλε στο δελτίο σπουδών (Καναδάς;), τον Παπαγεωργίου, και μια εκπομπή που μου είχε κάνει, τον Φωστιέρη, μαζί κάποτε ταξίδι στις Βρυξέλλες, και με άλλους, τη σημαντική κατ’ εμέ Χριστοδούλου, καλεσμένη κάποτε σε «Διήμερο Λόγου» του «Πόρφυρα», την Φραντζή, έξοχη κυρία, που τη γνώρισα το φθινόπωρο στην Κέρκυρα, τον Πρατικάκη, αφιέρωμα στον «Πόρφυρα»… Δεν έχει τέλος… Δεν εννοώ ότι τους ξεχνώ, αλλά μου δώσατε έναυσμα με το βιβλίο. Και πάλι, σας ευχαριστώ θερμά. Αύριο-μεθαύριο θα σας στείλω κι εγώ κάτι, ως μικρό αντίδωρο.
